Rosja Przestrzen czas i znaki

Zainteresowanie kultura rosyjska jest w Polsce naturalne. Wynika ono nie z faktu, ze jest to kultura sasiedzka, gdyz wspolczesna granica polsko-rosyjska to zaledwie niewielki pas na polnocnym wschodzie Polski. Zajmuje ona istotne miejsce przede wszystkim jako wazny punkt odniesienia. Kazdy bowiem jej uczestnik jest reprezentantem takiego typu obcosci, ktory stal sie wyznacznikiem polskiej tozsamosci kulturowej. Choc w wielu lokalnych polskich srodowiskach kulturowych doswiadczenie Innego moze sie wiazac z wizerunkiem Czecha, Ukrainca, Lemka czy Zyda (tego ostatniego w zasadzie juz tylko w pamieci historycznej), to w skali calej kultury polskiej dominuja dwa podstawowe zywioly obcosci: niemiecki i rosyjski wlasnie. To one sa dla polskosci podstawowymi punktami odniesienia; to dzieki nim polska kultura identyfikuje sama siebie w taki, a nie inny sposob. W naszej pracy nie nazywamy takiego stanu rzeczy - jak zwyklo sie w Polsce robic - geopolitycznym przeklenstwem, lecz kulturowymi realiami. Wlasnie z racji tych kulturowych realiow polskich humanistow od dawna inspiruja watki zwiazane z rosyjska literatura, teatrem, sztukami pieknymi, muzyka, mysla spoleczna, rosyjskim prawoslawiem etc. Zainteresowania te przekladaja sie na olbrzymi dorobek polskich uczonych w zakresie prac poswieconych rosyjskiej kulturze - rozumianej jednak przede wszystkim jako tak zwana kultura wysoka. Inspiracja do powstania niniejszej ksiazki bylo jednak cos innego - nie poszczegolne dziedziny wytworow kultury rosyjskich elit, lecz rosyjska kultura jako system. Ze wstepu Elzbieta Przybyl-Sadowska - dr hab., religioznawca, adiunkt w Zakladzie Historii Chrzescijanstwa Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellonskiego, zajmuje sie historia idei religijnych, historia chrzescijanstwa, w tym zwlaszcza Kosciolami wschodnimi, choc ostatnio takze katolicyzmem polskim w XX wieku. Jest autorka ksiazek: W cieniu Antychrysta. Idee staroobrzedowcow w XVII wieku (Krakow 1999), Wyznania wiary. Koscioly orientalne i prawoslawne (Krakow 2006), Prawoslawie (Krakow 2000 i 2006) oraz Triuno. Instytucje we wspolnocie Lasek (Krakow 2015). Jakub Sadowski - dr hab., kulturoznawca. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawla II w Krakowie oraz w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, zajmuje sie historia i semiotyka kultur wschodnioeuropejskich w XX wieku. Wydal nastepujace ksiazki: Rewolucja i kontrrewolucja obyczajow. Rodzina, prokreacja i przestrzen zycia w rosyjskim dyskursie utopijnym lat 20. i 30. XX w. (Lodz 2005), Miedzy Palacem Rad i Palacem Kultury. Studium kultury totalitarnej (Krakow 2009) oraz - wspolnie z Maciejem Czeremskim - Mit i utopia (Krakow 2012). Dorota Urbanek - prof. dr hab, jezykoznawca- translatoryk, pracownik Instytutu Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego. Od lat zajmuje sie filozofia przekladu i semiotyka kultury rosyjskiej. Autorka monografii: Pekniete lustro. Teoria i praktyka przekladu na tle mysli humanistycznej (Warszawa 2004) oraz Dialektyka przekladu (Warszawa 2011). Milosniczka czarnych kotow (nie bez wplywu kota Behemota).