Podmiotowosc i historia w filozofii spolecznej Hegla, Marksa i Adorna

Ksiazka przedstawia jeden z najbardziej fundamentalnych projektow filozoficznych nowoczesnosci - projekt podmiotowosci - w trzech roznych odslonach, jakie znajdujemy w mysli Hegla, Marksa i Adorna. W kazdym z tych trzech "momentow" pierwszoplanowe pozostaje pytanie o relacje podmiotu i historii. Z tej perspektywy mysl Hegla mozna potraktowac jako diagnoze dziejotworczej podmiotowosci i jednoczesnie podmiototworczej historii. Heglowskie rozpoznanie podmiotowego sprawstwa moze wiec uchodzic za przeslanke zwrotu do praktyki - co dokona sie w dziele Marksa. Zarazem, choc Marks przedstawi wiele ciekawych narzedzi do myslenia o historii, problematyczny pozostaje status Marksowskiego podmiotu. Historyczna procesualnosc, ekonomiczny mechanizm wyobcowania i widmo ideologii nie musza jednak wprost prowadzic do wniosku, ze historia jest "procesem bez podmiotu", jak chcial tego Althusser. Rownie dobrze mozna wszak mowic o "procesie jeszcze bez podmiotu", a upodmiotowienie historii traktowac jako historyczna szanse czy zadanie. Mysl Adorna stanowi na tym tle istotny punkt odniesienia dla omawianej tradycji. Konfrontacja problematyki podmiotowosci i myslenia o historii z dziejowymi burzami XX stulecia prowadzi frankfurtczyka do specyficznie pojetej "nie-rezygnacji". Oprocz tytulowej problematyki ksiazka porusza tez inne, wazne dla omawianych myslicieli watki, a wsrod nich na pierwszy plan wysuwa sie zagadnienie odmiennego w kazdym wypadku modelu dialektyki. Nie brak tez odniesien do autorow znaczacych interpretacji - takich jak Lukács, Kojeve czy Althusser.